Op deze pagina:
Vader Henk Bakker was net als zijn vader en grootvader werkzaam bij het Staatsbosbeheer op Texel. In de winter betekende dat onderhoud aan het bos. In het voorjaar en de zomer leidde hij mensen rond in de broedkolonie van zilvermeeuwen in De Westerduinen en later bij de lepelaars in De Muy. Hij kende van alles wat daar vloog, groeide en bloeide de namen in het Frans, Duits en Engels en bovendien in het Latijn. Ooit verscheen in de Panorama een prachtige reportage over hem als vogelwachter. Bijgaande foto’s werden hem toegezonden door dankbare mensen die door hem waren rondgeleid door het broedgebied.
In zijn vele jonge jaren was hij één van Texels muzikanten. Hij speelde accordeon en saxofoon op boerenbruiloften en partijen. In die tijd hoogtepunten in het uitgaansleven. Ook voordrachten waren erg gewild, zoals bijvoorbeeld ‘Ouwe Sientje’ en ‘Gerrit de lachebek’. De pastoor sprak er op de kansel eens schande van, want hem was ter ore gekomen dat voor een deel van de jonge gasten het feest eindigde in het hooivak . . .
In 1938 trouwden de ouders van Marian en gingen wonen in Santpoort-Zuid. Pa van Dijk werkte bij het PWN en bleef dat de rest van zijn werkzame leven doen. Dankzij talloze avondcursussen werkte hij zich op tot hoofd van de administratie. Marie Soesdorp had na haar HBS een administratieve baan bij een notariskantoor, maar werd na haar huwelijk – zoals gebruikelijk, maar niet uit overtuiging – huisvrouw. Toen in september 1939 het Nederlandse leger werd gemobiliseerd werd ook Jan van Dijk opgeroepen en ingekwartierd. In die periode voor de oorlog werd Jan jr. geboren. Toen na enkele maanden de oorlog uitbrak ontstonden grote problemen. Na een korte maar gruwelijke oorlogsperiode kwam pa van Dijk ‘getekend’ thuis. Als PWN-er werd hij onmisbaar verklaard en kon thuis blijven wonen. Ondanks zijn onmisbaarheid werd er steeds vaker op de deur gebeukt. Ma weigerde echter open te doen. Pa verborg zich op zolder en ma kroop met Jan jr. onder de trap. Sterk vermagerd en met een ondervoed kind kwamen zij uit de oorlog, maar ze hadden het overleefd.
Een jaar na de bevrijding werd Marian geboren. Haar jeugd werd bepaald door een getraumatiseerde moeder, een aardige vader en haar oudere broer. Ze leerde piano spelen, net als haar moeder, maar kreeg ooit voor een zaal mensen een black-out, zodat ze nooit meer wil spelen waar mensen bij zijn. Na de HBS-B (met een 10 van de leraar Frans) deed ze de kortst mogelijke studie: de kweekschool met hoofdakte. Haar gemiddelde eindcijfer was 9,25! Juf Marian ging in Diemen wonen en heel enthousiast voor de klas werken. Haar eerste leerlingen op de nieuwe school hield ze de eerste vier jaar. s-Avonds studeerde Marian enkele jaren MO-Nederlands, tot de muren op haar af kwamen. Er moest nog iets anders zijn dan alleen werken en studeren. De verhuizing naar Amsterdam veranderde haar leven. Na dertig jaar bleken de oud-leerlingen op een reünie in Diemen nog steeds enthousiast over Juffrouw van Dijk.
Toen begin 1978 mijn moeder plotseling overleed vroegen wij ons af waarom wij haar ons huwelijk hadden onthouden. We trouwden alsnog op vrijdag 16 juni 1978 in het stadskantoor van Uithoorn, met een klein deel van de familie en vrienden. Het regende die dag.
Een dag later vierden we dat met prachtig weer in Amsterdam met een dienst van de Studenten Ecclesia in de Amstelkerk en een drukke receptie in De Populier, het ontmoetingscentrum van de Amsterdamse Studentenekklesia. Ons bruiloftsmaal genoten wij in Het Rechthuis te Uithoorn, waar we alle tijd hadden voor een aperitief en weerzien met vrienden en familie. Zelfs familie die in de jaren ’50 naar Australië waren geëmigreerd was aanwezig, zowel van vaders- als moeders kant. Onze huwelijksreis vanuit de bruidssuite van Hotel Het Jagershuis te Ouderkerk aan de Amstel was een tweedaagse fietstocht naar de oorsprong van de Amstel. Zover zijn we bij mijn weten nooit gekomen, maar daar ging het uiteindelijk ook niet om.

Tien maanden later, op Paaszondag 1979 werden we verblijd met de geboorte van Matthijs en 16 maanden daarna met Michiel. Hier zijn ze al weer flink gegroeid. Om haar moeder-taak goed te vervullen onderbrak Marian haar onderwijsloopbaan toen ze zwanger was van Matthijs en pakte die pas weer op in Heerhugowaard toen de jongens in de bovenbouw zaten. Ze volgde de Montessori-cursus en werd voor drie dagen per week leerkracht in de bovenbouw van de Montessorischool in Heerhugowaard. Marian is zeer geïnteresseerd in literatuur, kunst en kunstgeschiedenis. Dat bracht haar op cultuurvakanties naar Griekenland, waar ze heel enthousiast over is. Ze speelde enige tijd altblokfluit. Jammer genoeg komt er weinig meer van piano spelen. In december 1990 waren we 12,5 jaar getrouwd. Het feest was door broer Richard geörganiseerd in zijn hotel te De Koog. Deze foto is die middag – onderweg naar de bruiloft – genomen. Mijn baard was er toen al af…
Matthijs werd thuis in Uithoorn geboren, op de stralend warme Paaszondag van 1979. Marian stopte met haar onderwijsbaan en ging zich aan het moederschap wijden. Daar hebben we geen dag spijt van gehad. Zo kon Matthijs (en later ook zijn broer Michiel) in zijn jonge jaren alle aandacht krijgen die hij nodig had.
Matthijs kan prachtig klarinet spelen. Hij verwierf eeuwige roem met een weergaloos soloconcert in de aula van het Murmellius Gymnasium in Alkmaar, tijdens de Music-in van zijn examenklas. Helaas heeft hij sindsdien veel minder tijd en gelegenheid voor zijn klarinet. Matthijs is zakelijk en kan goed organiseren.
Studie 1
Voor zijn studie aan de Internationale Hogeschool voor Hotelmanagement in Den Haag breidde hij zijn praktijkstage in een duur hotel te Parijs uit met een half jaar in het Hollandse cafe Le Port d Amsterdam (in de Rue de Croissant). In juli 2002 sloot hij zijn studie succesvol af met een managementstage bij EuroDisney (bij Parijs).
Per 1 oktober zou Matthijs gaan werken bij EuroDisney alsAnalyste de la planification des effectifs bij het Operational Labor Management, maar. . .
Brokken 1
Eind september 02: een nachtelijk telefoontje uit een ziekenhuis van Parijs: Matthijs met een gebroken enkel na een duikeling van een trap, enkele dagen voor hij bij Eurodisney zou starten. Dat werd hierdoor twee maanden later. Begin december startte hij alsnog bij zijn nieuwe werkgever.
Nog voor de zomer van 2003 zegde Matthijs zijn baan bij Euro-Disney op om weer te gaan studeren. Maar eerst vierde hij voor het eerst sinds lange tijd vakantie. Daarna ging hij op de Erasmus Universiteit in Rotterdam de studie International Science of Business Administration doen. Het eerste jaar mocht hij overslaan vanwege zijn eerdere studie. Voor het tweede jaar had hij minder vrijstellingen dan gehoopt, maar toch haalde hij binnen een jaar alle studiepunten van zowel het 2e als het 3e studiejaar. In Rotterdam maakte Matthijs deel uit van het Rotterdams Studenten Harmonie Orkest, waarmee hij optrad op de avond na zijn laatste tentamen voor zijn (tweede) Bachelor. Zijn scriptie leverde hem eindcijfer 9 op.
Bachelor IBA
Begin november 2004 ontving Matthijs met enig ceremonieel zijn tweede Bachelor papiertje. Deze keer op de Erasmus Universiteit te Rotterdam voor zijn studie International Science of Business Administration. De master-fase vond voor een deel (van januari t/m mei 05) in de sneeuw van Montreal plaats met het (Canadese) Frans als voertaal. De tentamens resulteerden in beoordelingen die allemaal ver boven het gemiddelde lagen. De cijfers kwamen wonderwel overeen met wat zijn moeder destijds voor haar hoofdacte haalde: 8, 9, 10, 10. Nu nog even afstuderen… Met enkele voorstellen daarvoor bracht hij de zomer van 2005 weer in Frankrijk door. De hernieuwde kennismaking met Claire die zomer bleek het begin van een permanent Frans bestaan.
Matthijs afgestudeerd als Master of International Science of Business Administration
Zijn scriptie werkte hij uit in Bordeaux en het contact met zijn begeleiders verliep grotendeels via internet. Op 15 sept 06 was het zover. Matthijs kwam even over voor de verdediging van zijn Master Scriptie over zijn wereldwijde onderzoek naar de wijze waarop grote hotels / hotelketens omgaan met milieu aspecten. Daarmee is hij afgestudeerd.
Per 1 november 06 startte hij als financial controler bij Universal Music, een wereldwijde muziekuitgeverij met een vestiging in Parijs-Antony.
Op 14 april 07 trouwde Matthijs in Bordeaux met Claire. Ze woonden een poosje in een appartement in Dourdan, een voorstad net onder Parijs. Claire werkte in die regio als lerares Frans (en Latijn) op enkele middelbare scholen.
Sinds medio 2018 is Matthijs Vice-President Finance Operations bij de Universal Music Group, standplaats Londen. Voor een groot deel werkt hij vanuit huis, sinds de zomer van 2010 weer n de omgeving van Bordeaux.
Op een vroege augustusochtend in 1980 werd Michiel – na enig aandringen – geboren in het VU-ziekenhuis te Amsterdam omdat het leek dat hij te vroeg zou komen. Dat bleek mee te vallen, maar hij was wel snel in zijn ontwikkeling. Hij ging al praten nog voor hij kon spreken en leerde tegelijk met Matthijs lezen. Hij is creatief en muzikaal, de artiest van de familie. Hij voetbalt en speelt gitaar, maar toen hij VWO ging doen op het H.F.C. kreeg hij een pc. Eerder had hij zijn eerste programmeerstappen gezet op de ZX-Spectrum van zijn vader. Nu ging hij hardcore maken en werd daar erg goed in.
Studie 1 en 2
Zijn VWO opleiding verliep uitstekend en Michiel gingToegepaste Onderwijskunde studeren aan de Universiteit Twente in Enschede. Na anderhalf jaar stapte hij over op een nieuwe studie aan de Saxion Hogeschool voor Kunst en Techniek: Multimedia Design & Technology, waar zijn talent al snel werd (h)erkend.
Brokken 2
In de vroege ochtend van 18 jan 04 werden we voor de tweede keer vanuit een ziekenhuis wakker gebeld. Michiel was in Enschede met een blauw oog en bebloede kop bewusteloos langs de straat gevonden. In het ziekenhuis kwam hij weer bij. Hij had juist twee weken stage bij Multimediabedrijf TriMM in Enschede achter de rug. Even rust houden. Maar na twee weken in Heerhugowaard was hij niet meer te houden. Gelukkig heeft hij er niets van over gehouden.
Zijn stage als projectleider intranet bij TriMM werd door het succes gecontinueerd. Dat was goed te combineren met zijn afstudeeropdracht: Projectleider bij het opzetten van een omroep voor de Saxion Hogeschool. Het werd Studentenomroep Axion, die na jaren van sukkelen dankzij hem op 21 februari 05 eindelijk online ging en waarin hij zich als Managing Director helemaal kwijt kon. Het eindverslag van maart 05 over dit succesvolle project werd met goed (onder)gewaardeerd. Maar ja, zijn begeleidend docent was op vakantie gegaan en de vervangende beoordelaar had zijn afstudeerscriptie de avond ervoor slechts diagonaal doorgenomen (zijn eigen woorden).
Zijn presentatie betrof een aantal van zijn succesvolle afstudeerprojecten.
31 aug 05: Michiel afgestudeerd als Bachelor in Arts & Technology
Michiel presenteert zijn onderzoek en de nieuwe opzet van zijn bedrijf. En wordt in Enschede in de watten gelegd. Op de plaatjes: Michiel voor, aan het eind van, en na zijn afstudeerpresentatie op 31 aug 2005. Een sfeerbeeld van de diploma-uitreiking op 14 spt 2005. Michiel mag zich nu ingenieur (ing.), of Bachelor of Art & Technology (B-A&T) noemen.
Michiel houdt van lange vakanties. Zijn eerste grote reis was in 2009: 4 weken Thailand. Dat smaakte naar meer. Eind 2010 vertrok hij voor vier maanden (betaald en onbetaald verlof) naar Nieuw Zeeland en Maleisië. Dat hij daarbij alle mogelijke risico’s loopt en (o.i.) levensgevaarlijke dingen uitprobeert daarvan getuigt bijgaande foto (met YouTube filmpje) van een duik vanaf ruim 100 meter hoog met een vrije val van 60 meter. Zelf schrijft hij daar over:
De grote uitdaging was: durf ik een aanloop te nemen en zelf, zonder duwtje van medewerkers, head first, een ravijn in te springen. Da’s niet echt een natuurlijke actie, alles in je lichaam roept: dit gaan we dus niet doen he.. Maar met de wetenschap dat je aan 2 kabels hangt, die je vlak voor de grond opvangen, heb ik m’n verstand heel even op nul gezet, van 3 naar 0 afgeteld en ben gesprongen. Dat moment is onwerkelijk, maar eenmaal in de vrije val was de spanning weg en kon ik er heel erg van genieten.
Klik hier voor het YouTube filmpje (met herhaling) van de sprong.
Familie
Half juni 2018 waren we 40 jaar getrouwd. Dat vierden we in Fouras (Fr) waar we voor een weekend een villa huurden en met de familie bij elkaar kwamen. Door de afstand is dat niet regelmatig het geval. Het werd een fijn weekend, als onderdeel van onze vakantie.
Omdat het dat jaar op mijn verjaardag niet lukte om iedereen bij elkaar te krijgen vierden we een jaar later onze 41-jarige bruiloft met de broers en zussen Bakker en tegelijk mijn 2 verjaardagen, 75 en 76 al weer. Op de foto van links naar rechts: Theo, Giel, Joukje, Agatha, Wim, Richard en ik.
We zijn niet meer compleet. Herman overleed in mei 1991 aan de gevolgen van een hersentumor en werd maar 44 jaar.
(Laatst bijgewerkt: 27 dec 2024)